Keterampilan

zaman memang cepat berubah, sedar² da 25 tahun gua hidup- zaman sekolah memang antare yang paling gua tak bole lupekan, banyak betul kenangan yang kadang² gua lupe- walaupun gua macam ni lu orang jangan tak percaye yang gua pernah jadi ketua kelas mase darjah 6, bayangkan la bertape gahnye gua mase tu- di zaman sekolah rendah gak la gigi gua sopek sehingga kini, sedang gua timbang hebat sebiji bola dihadapan beberape gadis gua terjatuh setelah terpijak sendiri bola tu lalu tersembam ketanah- daripade itu muke gua menyembah bumi lantas gigi gua berjumpe batu, hilang lah gigi gua separuh- citt...

di zaman sekolah menengah gua beralih kepade seorang yang pemalu, dalam malu² gua, keterampilan gua masih lagi menjadi keutamaan- baju sekolah kancing sampai tahap paling atas beserta tali leher sekolah pendek tak melepasi pinggang, rambut sudah tentunye belah tengah- minyak rambut kegemaran pastinye brylcreem, sikat memang tak pernah lekang dari poket belakang seluar sekolah- kasut sekolah pallas jazz paling top zaman tu ataupun kasut peguin, sarung je tak yah susah² ikat- seluar sekolah confirm² kena tempah, tak Cantona 7 mesti kat June Saito- kaki seluar kalau tak besar tak sah, mesti kena 20cm keatas-

di zaman kolej plak gua masih lagi seorang yang pemalu, macam biasa keterampilan masih keutamaan- keterampilan sedikit berlaku perubahan, lebih kepade sporty- baju t-shirt berkolar dipadankan dengan seluar jean kaler biru dan berkasut sport- baju confirm kena masuk dalam, giler smart- time ni takder lagi jeans kaler² lusuh ataupun koyak², kolar baju pun takder lagi yang tegak²- seluar time tu takde dah bawah besar, kali ni seluar bawah kecik- selain kasut cutting sport, kasut kulit jugak antare yang termantop- kasut Johnson ataupun kasut Panama memang antare kegilaan mase tu, menangis kalau mak gua tak belikan-

tu dulu la, zaman dolu²- mase abang remaje dulu, sekarang abang dah tua- walaupun abang tua keterampilan masih lagi keutamaan ok...